به گزارش تجارت آوا، آقای بهرام شایسته، با بیش از ۱۵ سال تجربه در حوزه برگزاری نمایشگاههای داخلی و بینالمللی، این رویداد را نه تنها یک گردهمایی تجاری، بلکه پلی برای اتصال صنعت ایران به بازارهای جهانی توصیف کرد و با اشاره به عنوان نمایشگاه که بر لوازم خانگی، خانه و آشپزخانه تمرکز دارد تأکید کرد که این صنف، گنجینهای از فرصتهای صادراتی است. ما در این حوزه، حرفهای زیادی برای گفتن در بازارهای بینالمللی داریم.
مجری برگزاری این نمایشگاه افزود: فضای نمایشگاه، که حدود ۲۵ هزار متر مربع را پوشش میدهد، برای دومین سال پیاپی برگزار میشود و به گفته شایسته، پاسخ به یک نیاز مبرم ملی است: برگزاری رویدادی در سطح بینالمللی برای صنعتی که حدود ۲۰ درصد از اشتغال کشور را بر عهده دارد. این صنف، که از اهمیت استراتژیک بالایی برخوردار است، بدون حمایتهای مستقیم دولتی، توانسته صادرات قابل توجهی داشته باشد. شایسته از شرکتهایی سخن گفت که بدون یارانههای ویژه، بیش از ۵۰ درصد تولیدات خود را صادر میکنند حتی اقلامی کوچک و ریز که شاید کمتر به چشم بیایند، اما ارزآوری چشمگیری به همراه دارند.
در جهانی که گردش مالی صنعت لوازم خانگی و پلاستیک به مرز ۷۰۰ میلیارد دلار رسیده، سهم ایران هنوز ناچیز است. اما شایسته معتقد است که با تسهیل صادرات، این سهم میتواند به طور چشمگیری افزایش یابد. او به صادرات موفق در بخشهای چینی، پلاستیک و لوازم دکوری و تزئینی اشاره کرد و گفت: ما راه خود را در بازارهای بلوک شرقی یافتهایم و صادرات در این زمینهها رونق گرفته، هرچند آمار رسمی همیشه همه چیز را نشان نمیدهد.
بهرام شایسته ادامه داد: با این حال، وابستگی به خارج از کشور، یکی از چالشهای اصلی این صنعت است. شایسته توضیح داد که بومیسازی کامل در این حوزه تقریباً وجود ندارد و وابستگی عمدتاً به ماشینآلات خارجی است حدود ۹۰ درصد از آنها وارداتی هستند. خاک، رنگ و لعاب، و نیروی کار، همگی داخلیاند، اما ماشینآلات، حلقهای کلیدی است که از خارج تأمین میشود. در پاسخ به این پرسش که آیا تلاشی برای داخلیسازی این ماشینآلات صورت گرفته، مخالفت خود را با رویکرد “صفر تا صد داخلی” ابراز کرد و گفت، ما قرار نیست همه چیز را خودمان تولید کنیم، که فناوری اقتصادی ایران، مانند صنعت خودرو، نمیتواند همه قطعات را از پیچ تا پیچیدهترین اجزا، داخلی سازد.
او اولویت را اشتغالزایی دانست و تأکید کرد: که واردات ماشینآلات، اگر به افزایش اشتغال منجر شود، مشکلی ندارد. اگر با یک ماشین وارداتی بتوانیم ۵۰ نفر را مشغول به کار کنیم، چرا که نه؟ این دیدگاه، ریشه در واقعیتهای صنعتی دارد. ماشینآلات داخلی در زمینههای ساده و کمتکنولوژی خوب عمل میکنند، اما نمیتوانند با نسلهای پیشرفته جهانی رقابت کنند. کارخانههای ایرانی اغلب با ماشینآلات نسل سوم یا چهارم کار میکنند، در حالی که جهان به نسل اول روی آورده ماشینی که هزینه نیروی کار و انرژی را کاهش میدهد و ۲۴ ساعته فعالیت میکند. شایسته هشدار داد که بدون ورود این فناوریهای نوین، صادرات و رقابت جهانی دشوار خواهد بود.
اما این همه ماجرا نیست. شایسته بر این باور است که جامعه ایران هنوز در مرحلهای است که اولویت باید بر اشتغالزایی باشد، نه صرفاً فناوری پیشرفته. ما باید ببینیم مردم ما در چه سطحی هستند، سپس از تکنولوژی حرف بزنیم. او مثالهایی آورد از دستگاههایی مانند پرس یا تزریق پلاستیک که میتوانند ۵۰ نفر را مشغول کنند افرادی که خانوادههایی پشت سر دارند. این چرخه، از تأمین مواد اولیه تا توزیع محصول، همه را به حرکت درمیآورد. دغدغه اول ما نیروی کار است، تأکید کرد و افزود که در برخی حوزهها، ایران عالی عمل کرده، اما در دیگران، نیازی به برتری مطلق نیست.
در بخش جذابیتهای نمایشگاه برای شرکتکنندگان، شایسته به قیمت و تعرفهها اشاره کرد. با حمایت شهرداری، قیمت غرفهها پایین نگه داشته شده حدود دو و نیم تا سه میلیون تومان به ازای هر متر مربع. این در حالی است که در کشورهای همسایه، غرفهداران باید ۳۵۰ تا ۵۰۰ دلار به ازای هر متر پرداخت کنند. اما شایسته معتقد است که قیمت پایین به تنهایی کافی نیست؛ آنچه اهمیت دارد، خدمات عالی و جذب مشتریان بینالمللی است. غرفهدار ما اگر ۱۰۰ دلار هم بپردازد، اما بتواند چهار قرارداد بینالمللی ببندد، راضی هستند. او پیشنهاد کرد که بخشی از درآمد نمایشگاه صرف دعوت از هیئتهای تجاری خارجی شود حتی رزرو هتل برای ۵۰ یا ۱۰۰ هیئت تا قراردادهای صادراتی بسته شود.
دو برابر شدن شرکتکنندگان از ۱۰۰ به ۲۰۰، نشاندهنده تأثیر تبلیغات بینالمللی است. شایسته گفت که اگر جستجویی کنید، خواهید دید که کشورهای عربی مهمانان زیادی به این نمایشگاه فرستادهاند. او خبرنگاران را دعوت کرد تا عکس و تصویر تهیه کنند و در رسانههای خود منتشر نمایند، تا این رویداد بیشتر دیده شود.
در بخشی تأملبرانگیز، شایسته به اشتباه رایج در رویکرد اقتصادی اشاره کرد: تمرکز بیش از حد بر مصرف داخلی به جای صادرات. او مثال صنعت فرش را آورد که زمانی ۳۰ درصد جامعه از آن کسب درآمد میکرد، اما حالا به دلیل اولویت بازار داخلی، صادرات کاهش یافته. بافندهای که روزی ۳۰۰-۴۰۰ هزار تومان میگیرد، میتوانست دو میلیون بگیرد اگر صادرات رونق داشت. کارگران کارخانهها نیز میتوانستند حقوق دو یا سه برابری بگیرند. شایسته تأکید کرد: نگاه ما نباید اول بازار داخلی باشد؛ بازار داخل را میتوان تأمین کرد، اما صادرات اولویت است.
بازارهای افغانستان و عراق، به طور کامل در دست ایران است از جهیزیه تا لوازم آشپزخانه. اما مشکلات صادرات، به ویژه بازگشت پول، مانع بزرگی است. در دو سال اخیر، واردات کالاهای دست دوم از ایران به این کشورها افزایش یافته و رقابت ایجاد کرده. شایسته به بازار عراق پیش از محرم و اربعین اشاره کرد که کاملاً در اختیار ایران بود، حتی در اقلام یکبار مصرف پلاستیکی.
در نهایت، یکی از معضلات عمده، بسته بودن درهای واردات ماشینآلات است. وی گفت که این محدودیتها کیفیت تولید را پایین میآورد. جالب اینکه، برخی شرکتهای ایرانی حتی به اروپا، مانند آلمان، و ترکیه صادرات میکنند، اما انجمنهای رقیب داخلی که خود ۷۰ درصد قطعات را وارد میکنند مانع ورود ماشینآلات خارجی میشوند. او مثالی از شرکت پوشاپلاس آورد: که ماشینآلات داخلی سه مشکل دارند کیفیت پایین، قیمت سه برابر، و زمان تولید سه برابر بیشتر. با ماشین خارجی، ۶۰ قطعه در دقیقه تولید می شود، اما با داخلی، تنها ۲۰ تا.
این نمایشگاهها، با همه چالشها، نمادی از پتانسیل ایران در عرصه جهانیاند. شایسته با امیدواری به آینده نگریست و گفت که با تسهیل صادرات و ورود فناوری، این صنایع میتوانند ارزآوری کنند و اشتغال میلیونها نفر را تضمین نمایند. لازم به ذکر است . ششمین نمایشگاه صنعت لوازم خانگی، خانه و آشپزخانه و نهمین نمایشگاه صنعت پلاستیک ایران در مجموعه نمایشگاه بین المللی شهرآفتاب از ۱۲ تا ۱۵ آذر ۱۴۰۴ از ساعت ۱۰ تا ۱۷ پرپا می باشد.
در حال بارگذاری...